"Όταν διάβασα στην εφημερίδα πως ζητείται υπεύθυνος για γραφείο τελετών, πυροβολήθηκα! Η ανατροπή που περίμενα τόσο χρόνια! Η ψυχή μου με ξεσήκωνε να πρωτοτυπήσω μέσα από το παράδοξο και να τη σπάσω ολονών στην παρέα μου, κυρίως όμως σε μια γκόμενα που με πιλάτευε διαρκώς πως η δουλειά μου στο εκκοκκιστήριο δεν είχε μέλλον. Ε, λοιπόν, θα της έκλεινα κι αυτηνής το στόμα. Η καινούργια δουλειά είχε να κάνει με μέλλον. Και τι μέλλον, ολόκληρη την αιωνιότητα!

Οι γυναίκες δυστυχώς δεν έχουν χιούμορ. Η γκόμενα με παράτησε πριν καλά καλά κλείσω την πρώτη μου κηδεία".

Ο θάνατος είναι πολύ σπουδαία υπόθεση για να τον παίρνει κανείς στα σοβαρά. Έτσι, λοιπόν, ο ήρωάς μας, ο πολύς Πόλυς Α-θανασιάδης, τελετάρχης κηδειών το επάγγελμα, νεκροθάφτης δηλαδή -καλλιτέχνης δηλώνει ο ίδιος-, παίζει μαζί του. Ο Πόλυς, που είναι προικισμένος με εξαιρετικές ιδιότητες της όσφρησης, τον μυρίζεται από μακριά, καγχάζει και δηλώνει ατρόμητος συμπαίκτης του και αντίπαλος. Με όπλο φοβερό και αδιαμφισβήτητο -ασπίδα πανίσχυρη- το επίθετό του, Α-θανασιάδης, δηλαδή Α-θάνατος. Μα εκείνο... Αχ! Εκείνο το Α...