Παρόλο που δεν έχω παίξει το πρώτο κεφάλαιο της σειράς και δεν ήμουν υποστηρικτής του franchise, αντιθέτως κατέκρινα το red dead redemption 2 για τις «αγγαρείες» που πρέπει ο παίκτης να κάνει καθώς επίσης και την αργή εξέλιξη της ιστορίας, τελικά, μετά από σχεδόν τρία χρόνια από την κυκλοφορία του, αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία στο παιχνίδι. Όμως πως κατάφερε το red dead redemption 2 να γίνει το αγαπημένο μου open world της προηγούμενης γενιάς τελικά και τι με κέρδισε σε αυτό;
Αρχικά να αναφέρω ότι το παιχνίδι αποτελεί prequel του πρώτου RDR, έτσι ο John Marston δεν είναι πλέον πρωταγωνιστής. Την θέση του αναλαμβάνει ο Arthur Morgan. Θα μπορούσε σίγουρα να βάλει τον John στον ρόλο του πρωταγωνιστή για άλλη μια φορά, ωστόσο δεν το έκανε. Για αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στην Rockstar που τόλμησε και προτίμησε να μας δήξει μια νέα οπτική από έναν χαρακτήρα που δεν γνωρίζαμε.
Η ιστορία ξεκινά τον Μάιο του 1899 όπου ο Dutch Van der Linde και η συμμορία του διώκεται από τον νόμο και αναγκάζεται να καταφύγει σε ληστείες προκείμενου να επιβιώσει. Η ιστορία χωρίζεται σε chapters και προχωρά με αργούς ρυθμούς. Αυτό γίνεται προκειμένου ο παίκτης να γνωρίσει το υπόβαθρο καθώς επίσης και την προσωπικότητα και τις φιλοδοξίες των χαρακτήρων της συμμορίας. Προσωπικά αυτή η επιλογή της εταιρίας για την αργή εξέλιξη της ιστορίας δεν με κούρασε. Δυνατότητα fast-travel δεν υπάρχει από την αρχή. Παρόλο που στην συνέχεια ξεκλείδωσα αυτή την δυνατότητα, σχεδόν όλες τις διαδρομές τις έκανα με το άλογο για να θαυμάσω τον καταπληκτικό κόσμο του παιχνιδιού.
Όλοι οι χαρακτήρες τόσο της συμμορίας όσο και οι NPCs στον κόσμο έχουν μια ζωντάνια. Πραγματικά δίνουν την αίσθηση ότι ο παίκτης συνεργάζεται με πραγματικούς ανθρώπους. Οι διάλογοι, οι σκέψεις, τα συναισθήματα που μεταφέρουν οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικά και με ζωντάνια. Μέσα στο camp οι συμπρωταγωνιστές συνομιλούν, καυγαδίζουν και είναι διαθέσιμοι για κάποιο side quest ανά πάσα στιγμή. Υπάρχει αλληλεπίδραση. Αν τύχει να περάσει ο Arthur από δίπλα τους θα τον χαιρετίσουν, θα του αναθέσουν κάποια μικρή αποστολή ή θα διηγηθούν κάποια ιστορία από τα παλιά. Και τώρα έρχομαι να μιλήσω για το αποκορύφωμα χαρακτήρα στο παιχνίδι και πρωταγωνιστή που είναι ο Arthur. Ο Arthur είναι υπόδειγμα για το πώς πρέπει να είναι ένας χαρακτήρας σε βιντεοπαιχνίδι. Έχει πραγματικά συναισθήματα, νοιάζεται για τους υπόλοιπους χαρακτήρες και είναι συμπονετικός. Είναι ο φίλος που θα ήθελε να έχει οποιοσδήποτε: είναι αγαπητός και άμα του δήξεις ότι νοιάζεσαι για αυτόν θα κάνει τα πάντα προκείμενου να είσαι ευτυχισμένος, θα σε εκτιμάει και θα είναι πάντα πιστός δίχως να σε εγκαταλείψει ποτέ. Είναι σίγουρα από τους πιο εικονικούς και αξιομνημόνευτους χαρακτήρες που έχω συναντήσει ποτέ σε παιχνίδι και πλέον ένας από τους αγαπημένους μου.
Όσον αφορά το gameplay και γενικά για τις δραστηριότητες που υπάρχουν στο κόσμο θα μπορούσα να μιλάω για ώρες! Αρχικά το σύστημα μάχης είναι απλοϊκό, αλλά εθιστικό. Για στόχο έχουμε την κλασσική τελεία. Επιπλέον υπάρχουν τρία χαρακτηριστικά: η ζωή, η αντοχή και το dead eye όπου η χρήση του είναι το slow motion. Η επαναφόρτιση του εκάστοτε χαρακτηριστικού γίνεται με την κατανάλωση της αντίστοιχης τροφής ή tonic. Ομοίως και το άλογο έχει ζωή και αντοχή αλλά εκεί (στην σέλα) βρίσκονται όλα τα όπλα όπως και η προεπιλεγμένη στολή που ορίζει ο παίκτης. Ανάλογα με το μονοπάτι που θα ακολουθήσει ο παίκτης, θα καθορίσει την συνέχεια του παιχνιδιού με βάση το honor που έχει. Αν κάνει καλές πράξεις και βοηθάει τους NPCs το honor θα ανεβαίνει, άλλα αν σκοτώνει και δεν κάνει ευπρεπείς πράξεις το honor θα πέσει. Ο κόσμος του red dead ίσως είναι ο πιο «πλούσιος» που έχω δει ποτέ σε παιχνίδι! Υπάρχει κάτι μέχρι και στην τελευταία άκρη του χάρτη! Υπάρχουν δραστηριότητες τόσο στο camp (ψάρεμα, κυνήγι, μικρή ληστεία) όσο και στον υπόλοιπο κόσμο (πόκερ, κούρεμα, αγορά όπλων, «μπακάλικο», ο σερίφης που μας αναφέρει κάποιο επικηρυγμένο και πολλές άλλες δραστηριότητες). Εκτός από τις δραστηριότητες που προανέφερα, στο camp μπορεί ο παίκτης να πάει δέρματα ζώων ώστε να κάνει αναβάθμιση τον αποθηκευτικό χώρο των τροφίμων, σφαιρών και των tonic που μπορεί να κουβαλήσει. Επιπρόσθετα, από την αρχή του παιχνιδιού ο Arthur μπορεί να δώσει χρήματα στο camp για να κάνει αναβαθμίσεις όπως για παράδειγμα να φέρει άλογα, περισσότερες προμήθειες και να ξεκλειδώσει το fast-travel. Τέλος το ξύρισμα και η αλλαγή στολής δεν είναι υποχρεωτικά, ωστόσο άμα δεν τα έχει ο παίκτης κατά νου, όταν πηγαίνει σε μια περιοχή η οποία δεν είναι κατάλληλη για την ένδυση που έχει, θα μειώνεται γρηγορότερα είτε η ζωή είτε η αντοχή. Κάτι που αξίζει σίγουρα να σταθώ είναι τα side-quest, strangers που υπάρχουν στο παιχνίδι. Κάποια side-quests φανερώνονται από μόνα τους ενώ άλλα όπως και οι strangers τα ανακαλύπτει ο παίκτης από μόνο του πολλές φορές στην τύχη περνώντας από κάποιες συγκεκριμένες τοποθεσίες. Τα περισσότερα side-quests είναι ενδιαφέρον για αυτό πιθανόν θα συγκεντρώσουν το ενδιαφέρον του παίκτη. Σε λίγα παιχνίδια έχω συναντήσει το φαινόμενο τα side-quests να μπορούν να με αποσπάσουν από τα main-quests. Πολλές φορές για να κάνω ένα διάλλειμα από τα πάμπολλα main-quests του παιχνιδιού πήγαινα και έκανα side-quests. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι NPCs που υπήρχαν σε αυτές τις αποστολές είναι καλογραμμένη, έχουν να πουν μια ενδιαφέρον ιστορία. Με λίγα λόγια έχουν λόγο ύπαρξης. Δεν είναι σαν τα side-quests που συναντάς πλέον στα παιχνίδια της Ubisoft που έχουν όλα ένα μοτίβο και απλά υπάρχουν για να γεμίζει ο χάρτης. Εδώ υπάρχει πρωτοτυπία! Είναι στον αριθμό που πρέπει, έχουν την διάρκεια που πρέπει χωρίς να κουράζουν. Για πολύ καιρό θα θυμάμαι αρκετούς από τους χαρακτήρες που συνάντησα στα side-quests. Μπράβο Rockstar!
Γραφικά και ήχος… τα λόγια περιττά! Από τα καλυτέρα και σίγουρα ομορφότερα γραφικά που έχω συναντήσει σε αυτή την γενιά. Απίθανος φωτισμός και χρώματα, πόσο μάλλον με το HDR. Όπως προανέφερα τις περισσότερες διαδρομές τις διέσχιζα με το άλογο και όχι με fast-travel. Στο red dead υπάρχουν χιονισμένα τοπία, δάση, νύχτα, μέρα, βροχή και ήλιος. Όλα στο παιχνίδι αλλάζουν δυναμικά! Όλα αυτά τα απογειώνει η ανατριχιαστική μουσική που ταιριάζει απίστευτα στο ύφος του παιχνιδιού και συνοδεύει τον παίκτη σε συγκεκριμένες διαδρομές. Ομοίως ο ήχος τόσο των όπλων, όσο και του αλόγου είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Τα voice acting από όλους τους ηθοποιούς είναι και αυτά σε καλό δρόμο. Μάλιστα σε μεγάλους διαλόγους νόμιζα ότι οι χαρακτήρες μιλούν σε εμένα. Σε αυτό το σημείο έρχεται το πρώτο και τελευταίο αλλά όχι σημαντικό αρνητικό στοιχείο του παιχνιδιού που είναι τα bugs. Αν και δεν υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό, είναι επόμενο να υπάρχουν σε ένα τόσο μεγάλο σε έκταση παιχνίδι. Πολλές φορές χτύπησα ανθρώπους μέσα από κολώνες και το αποτέλεσμα ήταν να αρχίσει ο χάρτης να αναβοσβήνει μπλε και κόκκινο.
Φτάνοντας προς το τέλος να πω ότι υπάρχει online κομμάτι στο παιχνίδι, ωστόσο δεν ασχολήθηκα καθόλου. Αν έχετε παρέα αξίζει σίγουρα μια δοκιμή. Ακόμα στο παιχνίδι υπάρχουν αρκετά κοινωνικά, θρησκευτικά, πολιτικά και ιστορικά μηνύματα-αναφορές τα οποία θίγει το παιχνίδι στα main και side-quests οπού αρκετά από αυτά είναι πολύ επίκαιρα στις μέρες μας και θυμίζουν το παρελθόν θέλοντας να μας αποτρέψουν από το να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη που συνέβησαν τότε. Η διάρκεια του παιχνιδιού για την ολοκλήρωση της κύριας ιστορίας είναι γύρο στις πενήντα ώρες. Εγώ υπολογίζω ότι έπαιξα περίπου εβδομήντα αφού έκανα πολλά side-quests. Όσοι κυνηγήσετε το platinum trophy θα πρέπει να αφιερώσετε πολλές ώρες καθώς υπάρχουν διάφορα δύσκολα trophies στο single-player κομμάτι και περίπου 20 τρόπαια στο online. Καλή τύχη!
Συμπερασματικά, το red dead αποτελεί ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της γενιάς. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα, έχει καθηλωτική ιστορία, ατμοσφαιρική μουσική και ευχάριστο χειρισμό. Σιγουρευτείτε ότι υπάρχει αρκετός χρόνος και όρεξη. Να είστε σίγουροι ότι το παιχνίδι θα σας ανταμείψει και με το παραπάνω. Αφήστε πίσω όλες σας τις αμφιβολίες και δώστε μια ευκαιρία στο παιχνίδι. Καλή διασκέδαση!
“Be Loyal To What Matters”- Arthur Morgan