Από τα πενήντα χρόνια που είμαι στη ζωή, τα σαράντα δύο προσπαθώ να καταλάβω τον γρίφο της, γεμίζοντας ημερολόγια με πιθανά στοιχεία για τη λύση του τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα πέντε. Σημειώσεις για επιτυχίες και αποτυχίες, για χαρές και λύπες, για όσα με έκαναν να νιώσω θαυμασμό, για εκείνα που με έκαναν να γελάσω δυνατά… Πώς θα είμαι δίκαιος. Πώς θα έχω λιγότερο άγχος. Πώς θα διασκεδάζω. Πώς θα πληγώνω τους άλλους λιγότερο. Πώς θα πληγώνομαι λιγότερο. Πώς θα γίνω καλός άνθρωπος. Πώς θα δώσω νόημα στη ζωή μου. Πώς θα γίνω ο καλύτερος εαυτός μου.

Λίγο καιρό πριν, αποφάσισα να καταπιαστώ ξανά με αυτά τα ημερολόγια. Ανακάλυψα ιστορίες που έζησα, μαθήματα ζωής που έπειτα ξέχασα, στίχους, προσευχές, σκέψεις για το τι είναι πράγματι σημαντικό και ένα σωρό σημειώσεις. Και βρήκα το θέμα μου. Μια προσέγγιση ζωής που μου πρόσφερε ικανοποίηση, και ακόμα μου προσφέρει: αν ξέρεις πώς και πότε να διαχειριστείς τις προκλήσεις της ζωής –πώς να διαχειριστείς το αναπόφευκτο– τότε μπορείς να απολαύσεις αυτό που ονομάζω «να προλαβαίνεις το πράσινο».

Απομονώθηκα λοιπόν στην έρημο και άρχισα να γράφω αυτό το βιβλίο: ένα άλμπουμ, ένα λεύκωμα ιδεών και εικόνων, η ιστορία της ζωής μου μέχρι σήμερα. Πενήντα χρόνια εικόνες και διαφορετικές οπτικές, συναισθήματα και συνειδητοποιήσεις, στιγμές φοβερές, στιγμές ντροπής. Ευλογημένα μαθήματα, αλήθειες, στιγμές βίαιες, και συνάμα υπέροχες. Στιγμές που κατάφερα να ξεφύγω και άλλες που δεν τα κατάφερα, στιγμές που έγινα μούσκεμα προσπαθώντας να χορέψω κάτω από τη βροχή.

Ελπίζω πως το βιβλίο αυτό θα είναι και για σένα κάτι σαν φάρμακο με ωραία γεύση, σαν να παίρνεις μια-δυο ασπιρίνες αντί να πας στον γιατρό, σαν να οδηγείς διαστημόπλοιο χωρίς δίπλωμα πιλότου, σαν να πηγαίνεις στην εκκλησία χωρίς να πρέπει να ξαναγεννηθείς, και σαν να γελάς ανάμεσα στα δάκρυά σου.

Είναι ένα ερωτικό γράμμα. Για τη ζωή.

Είναι, επίσης, ένα πολύτιμο εργαλείο για να προλαβαίνεις το πράσινο – και για να συνειδητοποιήσεις ότι, στο τέλος, το πορτοκαλί και το κόκκινο γίνονται πάντα πράσινο.

Καλή επιτυχία.