«Τέρψεις του απογεύματος»:
Ή μάλλον για να 'μαι πιο συγκεκριμένος όλα ξεκίνησαν απ' αυτό το ρολόι, ένα ρολόι ηλίθιο και φαλακρό, εγώ τι έφταιξα -απλώς καθόμουν τ' απογέματα ήσυχος στον καναπέ κι έτρωγα τις θείες μου σε νεαρή ηλικία, αλλά μια μια, για να μη φανεί απότομα η γύμνια του τοίχου ή μια φορά στο δρόμο έφτυσα αίμα, τόσο η πόλη ήταν ακαλαίσθητη
και μόνον η έλλειψη κάθε ενδιαφέροντος για τους άλλους είναι που έδωσε στη ζωή μας αυτό το ατέλειωτο βάθος.